Tab Article

Ksiazka jest zapisem losów polskich dzieci, które w czasie II wojny światowej padły ofiara zaplanowanej juz w 1938 roku przez Reichsführera-SS Heinricha Himmlera akcji rabunku i bezwzględnej germanizacji. Uprowadzane przemoca i często z uzyciem podstępu były kierowane na badania, a następnie do specjalnych ośrodków. Tam niszczono ich oryginalne metryki urodzenia i zastępowano je nowymi, zmieniano nazwiska na niemieckie, a takze dokonywano wstępnej germanizacji. Selekcji dokonywali niemieccy lekarze. Mierzyli rozstaw oczu i wielkość nosa, badali kształt czaszki. Sprawdzali, czy cechy fizyczne i osobowe kwalifikuja je do "rasy panów". Dzieci, które nie spełniały oczekiwań, były odsyłane lub "likwidowane". Zacierano wszelkie ślady pochodzenia. Nazistowscy urzędnicy czynili to tak skutecznie, ze dziesiatki tysięcy ofiar zbrodniczej polityki nigdy nie odkryły swojej prawdziwej tozsamości. Według szacunków, w czasie okupacji około 200 tys. polskich dzieci padło ofiara tej akcji, uznanej przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze za zbrodnię ludobójstwa. Z tej liczby udało się odnaleźć po wojnie zaledwie 30 tys. osób. Równiez konferencja UNESCO z 1948 w Szwajcarii uznała proceder rabunku i eksterminacji dzieci za zbrodnię przeciwko ludzkości.