Tab Article

Historia wielkiego przemilczenia. W Kościele pierwszych wieków kobiety pełniły wazne funkcje: nauczały, studiowały Biblię, były apostołkami. W ich domach spotykali się wierni i sprawowano Eucharystię. To one jako jedne z pierwszych fundowały i utrzymywały klasztory. Kiedy zmuszano je do porzucenia wiary, odwaznie przyjmowały śmierć na rzymskich arenach. W świecie zdominowanym przez męzczyzn aktywność kobiet okazała się jednak nie do zniesienia. Po wielkim wybuchu równouprawnienia, które przyniosła Dobra Nowina, pozycja kobiet była stopniowo osłabiana. Juz we wczesnych opisach męczeństwa ich ciała zostały uprzedmiotowione i zseksualizowane. Rozpowszechniło się przekonanie, ze jedynie męskość (nawet u kobiet) sprzyja rozwojowi świętości i odwagi, a kobiecość tozsama jest z duchowa ułomnościa, cielesnościa i grzechem. Te, które kładły fundamenty chrześcijaństwa, zostały pozbawione znaczenia i zapomniane. Do dziś wielu badaczy traktuje dzieje Kościoła jak historię męzczyzn. Najwyzsza pora to zmienić.