Tab Article

Przyszli po nich nad ranem, pewnego sierpniowego dnia 1937 roku. Skończyło się oczekiwanie w niepewności. W ciagu kilku miesięcy los moich rodziców zostanie przypieczętowany. Odpowiedź na pytanie: jak do tego doszło? - będzie jednym z watków moich wspomnień. Dlaczego moja matka i ojciec zwiazali się z ruchem, który jego zaprowadził 19 grudnia 1937 roku nad rów straceń w Butowie pod Moskwa, a ja wysłał na osiem lat do łagrów na północy Rosji? Moje wspomnienia dotycza w większości nieznanego lub raczej zapomnianego Gułagu – Gułagu dzieci. A taki istniał i w nim to właśnie spędziłem pierwsze siedem lat zycia. Czas oddać głos tym najmłodszym, anonimowym ofiarom stalinowskiego terroru.

Z wiekiem jestem ostrozniejszy w rekomendowaniu dobrej literatury. Znam wiele ksiazek, w których opisano losy więźniów Gułagu, ale zadna nie wywarła na mnie takiego wrazenia, jak wspomnienia Juliana Bettera ukazujace dramat najmłodszych więźniów Stalina. Chłodny, niemal matematyczny opis dzieciństwa, które ukradli mu bolszewicy, jest tak wstrzasajacy, ze nawet kamienie powinny uronić łzy.

Kjell Albin Abrahamsson wieloletni korespondent szwedzkiego radia i telewizji w Polsce i w Zwiazku Radzieckim