Tab Article

Poetka, wnuczka Tomasza Zana, przyjaciela Mickiewicza, dziś najczęściej przypominana jako sekretarz marszałka Piłsudskiego. Ona sama takze bardziej od wierszy ceniła swoja karierę urzędniczki, dumna, ze moze słuzyć Polsce. Ale jej debiut poetycki zrobił furorę. Zachwyt wyraził Stefan żeromski a Jarosław Iwaszkiewicz fascynował się jej wczesnymi wierszami i do końca pozostał jej czytelnikiem. Jej przekład Anny Kareniny do dziś nie stracił świezości, a spory z redaktorami przeszły do legendy. To opowieść o zyciu poetki, która jest tez zapisem czasów i  jej zmagań z przeciwnościami: sieroctwem i samotnościa, a takze wyprawa do czasów i historycznych wstrzasów, które naznaczyły jej losy, czasem przynoszac zmiany na lepsze, a częściej – katastrofy. Na froncie I wojny światowej opatrywała zołnierzy, umarła pół roku przed zakończeniem stanu wojennego, zupełnie niewidoma. Wielka dama i kontrowersyjna osobowość. „Jest ekscentryczna. Mówi zawsze, co innego, niz się oczekuje, wprost uosobienie przekory” – pisała o niej Maria Dabrowska. Emancypantka, katoliczka, na pewnym etapie socjalistka mówiła, ze nie interesuja jej „podziałki polityczne” między ludźmi, poniewaz uznawała, ze w kazdym obozie politycznym sa ludzie głupi i madrzy oraz przyzwoici i niezbyt porzadni.