Tab Article

Toby, ocalała ze stworzonej przez człowieka zarazy, która spustoszyła ziemię, opowiada historie. Historie o dawnym świecie i historie, które ukształtuja świat nowy. Opowieści tych uwaznie słucha Czarnobrody, jeden z niewinnych Derkaczan, istot stworzonych po to, by zastapiły ludzi. Ich prorok, Yeti-Jimmy, zapadł w śpiaczkę, wybieraja więc sobie nowego bohatera – Zeba, męzczyznę, którego kocha Toby. Same opowieści jednak nie wystarcza, gdy garstka ocalałych musi dać odpór przebiegłym świnionom, napadajacym na ich skromny ogród, i zdziczałym, podstępnym paintbólowcom.

Witajcie w świecie niesamowitej wyobraźni Margaret Atwood!

"Dzieło zywej, światłej inteligencji… »MaddAddam« to istna jazda bez trzymanki."
"Guardian"

"Ostatnia część trylogii Atwood opisujacej globalny kataklizm tętni cięta satyra, skrytym pod pozorami powagi humorem i słownymi fajerwerkami."
"Sunday Times"

"żywe poczucie humoru i humanizm Atwood czynia "MaddAddam" ozywcza lektura. Wspaniałe zakończenie serii wyłamujacej się z ram gatunkowych."
"Mail on Sunday"

"Wzruszajaca, a zarazem bardzo zabawna. »MaddAddam« to nadzwyczajne dokonanie."
"Independent on Sunday"

"Atwood splata watki zawarte w poprzednich dwóch ksiazkach i prowadzi je do wspaniałego zakończenia. Jej proza w cudowny sposób łaczy w sobie humor, bunt i piękno. Finał pomysłowej trylogii Atwood rozpala ogień ze współczesnych nam lęków, by ugasić go nadzieja na przetrwanie planety."
"New York Times"

"Niewielu pisarzy potrafi wykreować świat tak głęboko wciagajacy, tak zabawny, tak tętniacy – o ironio – zyciem. »MaddAddam« to w gruncie rzeczy pean na cześć nieprzemijajacej mocy mitu i opowieści, jak wszystkie najbardziej przenikliwe wizje przyszłości, tak naprawdę mówi o czasach nam współczesnych."
"Daily Mail"

"W ostatnim tomie trylogii autorka posługuje się charakterystyczna dla siebie chłodna, wszechwiedzaca satyra, do tego jednak dokłada autentyczne przywiazanie do upadłego świata. Dzieło Atwood przywodzi na myśl późne komedie Szekspira, jej cięty dowcip i czarny humor łacza się ze współczuciem i czułościa dla zmagajacych się z przeciwnościami istot ludzkich. Jako ze prawie wszystko w przedstawionym świecie uległo zniszczeniu, forma powieści, wirujaca efektownie jak szkiełka w kalejdoskopie czy piksele w złozonej grze komputerowej, na pierwszy rzut oka zdaje się ten chaos odtwarzać. Jednak sztukmistrzyni Atwood w pełni panuje nad tym pozornym nieładem, zonglujac technikami narracyjnymi z postmodernistyczna uciecha."
"Independent"

"Zapadajacy w pamięć, niedajacy chwili wytchnienia triumf… Autorka wirtuozersko wszechstronna, obdarzona wyobraźnia, która równie zywo reaguje na zagadnienia naukowe, jak na dziedzictwo literackie, w którym jest zakorzeniona. Dystopia, ponad która Atwood puszcza w ruch lustrzana kulę zbudowana z róznych gatunków literackich."
"Sunday Times"

"Praca nad ta powieścia moze i trwała dekadę, ale zdecydowanie warto było poczekać. Margaret Atwood nie tylko doprowadza do końca jedna z najbardziej przerazajacych wizji dystopijnych bliskiej przyszłości w literaturze współczesnej, ale i wciaga nas na nowe obszary lęku egzystencjalnego."
"The Times"

"Epicka dystopijna wędrówka przez ziemię jałowa wyzyn nauki i nizin człowieczeństwa, u której kresu lezy nadzieja."
"The Independent"

"Ostatnia część genialnej trylogii Atwood skrzy się efektowna i zjadliwa satyra."
"Publishers Weekly"