Tab Article
Emil Cioran (1911–1995), nalezy do najwybitniejszych i najbardziej kontrowersyjnych filozofów XX wieku. Swoim trudnym połaczeniem pesymizmu (zycie nie ma sensu, zakończenie go byłoby najlepszym wyjściem) z pragnieniem zycia fascynował kolejne pokolenia. Brewiarz… powstał w latach 1941–1944. Jest to ostatnia ksiazka napisana przez autora po rumuńsku i pierwsza stworzona we Francji, w tym czasie bowiem Cioran emigrował juz z Rumunii, gdzie się urodził i gdzie powstało po rumuńsku pięć jego innych ksiazek. Po Brewiarzu… wypowiadał się juz tylko języku francuskim. Polski czytelnik (tak samo zreszta jak czytelnicy z innych krajów) znał Brewiarz… w przekładzie z francuskiego. Na dodatek była to tylko część pierwotnego manuskryptu. Niniejsze wydanie jest tłumaczeniem całości z rumuńskiego oryginału. Ukazuje się w dwóch tomach (Brewiarz zwycięzonych i Brewiarz zwycięzonych II), tak jak ukazywało się w Rumunii w ostatnich latach. Stres przeprowadzki z kraju do kraju i z języka do języka inspiruje autora do rozliczeń z ojczystym narodem i Bałkanami, z religia, a przede wszystkim z własna egzystencjalna sytuacja samotnika zawieszonego między ojczyznami i nękanego poczuciem bezsensu. Cioran buduje tu własna wersję rodzacego się wówczas we Francji „egzystencjalizmu”, a jednocześnie tworzy dzieło rzadkiej poetyckiej urody – filozoficzny poemat proza.