Tab Article

Trzeci juz tom opowiadajacy o losach zydowskiej rodziny, zyjacej we Frankfurcie w XX wieku (tutaj historia toczy się w latach 1941–1948). Części rodziny Sternbergów udało się wyemigrować z Niemiec – do Holandii, Palestyny i Afryki Południowej. Tych, którzy pozostali, przepędzono niczym bydło ku Wielkiej Hali Targowej: Victorię z dziećmi oraz jej rodziców. Annie, nieślubnej córce Johanna Isidora, udaje się w zamieszaniu wyciagnać z kolumny córeczkę Victorii, Fanny, i wraz z nia uciec. Co trzyma przy zyciu ludzi, którzy stracili wszystko? Czy mozna powrócić do zycia sprzed czasów wielkiego strachu?

Po zakończeniu wojny Sternbergowie miotaja się między nadzieja a zwatpieniem. Czy ktoś z ich bliskich przezył? Pierwsze wiadomości przychodza po miesiacach, ale dopiero po latach mozna nawiazać kontakt z zagranica. Radość z nielicznych ponownych spotkań jest ogromna. Ale pojawiaja się kolejne pytania: dlaczego właśnie im się udało? I czy mozna jeszcze normalnie zyć po tym wszystkim, co się wydarzyło? Śmiać się?

Autorka z niezwykle ludzkim podejściem i dzięki bardzo plastycznym obrazom pokazuje to, co spotkało poszczególnych członków rodziny Sternbergów, ale składa takze hołd niemieckim kobietom, które stały wśród ruin na zgliszczach swojego dotychczasowego zycia, a mimo to się nie poddały.