Tab Article

Partner wydania: Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem Kroniki zakopiańskie to zbiór opowieści o ludziach i zdarzeniach z historii Zakopanego, Tatr i Podtatrza, "reportaze z przeszłości" wioski, a potem miasteczka, które powstało u stóp Tatr. Prywatna historia Zakopanego - subiektywna i emocjonalna, odległa od akademickiej dyscypliny, ale prawdziwa. Autor chętniej wybiera włóczęgów niz sportowców, chętniej pisze o wizjonerach niz o statecznych obywatelach, o górskich wycieczkach niz o akademiach ku czci. Idzie tropem myśli Rafała Malczewskiego, który w 1935 roku notował: "Wraz z torem kolejowym kończy się i Polska, i Europa, i cały wielki świat - ot zaczyna się Zakopane, miejscowość przedziwna i urocza, jedyna na podhalańskiej ziemi, a moze i na całym globie. Jakaz bowiem wioska podgórska potrafiła przez szereg lat skupiać wszystko to, co miał naród najlepszego? Były okresy, gdy promieniowała na cała Polskę natęzonym zyciem kulturalnym przybyszów - najświetniejszych umysłów i najbardziej gorejacych serc". Pisze historię miejsca symbolu, fenomenu z pogranicza jawy i mitu. "Opowieści? Szkice historyczne? Gawędy? Eseje? Nie wiem, jak nazwać ten gatunek, lecz wiem, ze "Kroniki zakopiańskie", choć wyładowane po brzegi faktami, sa lekkie, dowcipne, potoczyste. Po tę ksiazkę sięgnie zarówno stary górołaz, jak poczatkujacy łazik, zakopiański wyga i przejezdny gość. Maciej Krupa umie zaciekawić czytelnika i ma mu wiele do powiedzenia. Przeczytałem z duza przyjemnościa!" Antoni Kroh