Tab Article

Ujęte w jednym tomie dwie wielkie opowieści o Japonii wybitnego autora.

KRONIKA JAPOŃSKA

W powieści przezywamy duchowa podróz do Japonii: mitycznej, mówiacej o boskim pochodzeniu narodu, i tej realnej, wyłaniajacej się ze starych kronik, relacji zamorskich zeglarzy i kart historii.

Wraz z pisarzem poznajemy kulturę cesarskiego dworu z jego surowa etykieta i... zauroczeniem modna kaligrafia. Z zaduma rozwazamy paradoksy: oto kapitan strzelców pisze przesubtelne wyznania miłosne pośród najgorszej nędzy, a minister wojny układa wierszowane listy. Bouvier, powołujac się na pamiętniki Marca Polo, śledzac losy wypraw oraz działalność misyjna Kościoła katolickiego, odkrywa dla nas nieznany lad.

Autor po mistrzowsku wykonuje swoje zadanie; niemal jak archeolog zdejmuje warstwy i kolejne maski. Praca szwajcarskiego obiezyświata kontrapunktowo załamuje się przy opisie tragedii Hirosimy.

Kronika japońska na pewno nie jest etnograficzna ciekawostka. To wspaniałe vademecum dla wszystkich pielgrzymów pragnacych dotrzeć tam, gdzie "Wchód napotyka Zachód".

PUSTKA I PEŁNIA. ZAPISKI Z JAPONII.

Nieopublikowane za zycia autora notatki z podrózy do Japonii, które pozwalaja zapoznać się z zywymi, barwnymi, wzruszajacymi spostrzezeniami, odznaczajacymi się niezwykła wprost przenikliwościa. Zapiski dotycza głównie drugiej podrózy w 1964 roku, ale odnajdziemy tu równiez nawiazania do pobytu z roku 1956, a takze do trzeciej podrózy w 1970 roku z okazji Wystawy Światowej w Osace. Migawki, ulotne obrazy z zycia codziennego, chwil spędzanych z zona Éliane, narodzin drugiego syna przeplataja się z rozwazaniami na temat japońskiej literatury, polityki, religii.

Bouvier odwołuje się często do innych kultur, zwłaszcza europejskiej, porównuje je z mentalnościa japońska. Tytułowa "pustkę" mozna odnieść do luksusu, komfortu i przestrzeni dostępnych na japońskiej wsi, praktykowania zenu, a takze maksymy "świat jest pustka, pustka jest światem", "pełnię" zaś do przeludnionych miast, ludzkich tłumów. Styl Bouviera to przede wszystkim szczególna właściwość spojrzenia, precyzyjne kreski miniaturzysty, jedyna w swoim rodzaju umiejętność uchwycenia fragmentów wieczności przez pryzmat jakiejś scenki, przypadkowego spotkania. Pustka i pełnia to cenny rozdział w twórczości Bouviera, w którym otwiera się on moze bardziej niz gdziekolwiek indziej.