Tab Article

Przedostatni, trzynasty juz tom Opowiadań przedwojennych Stefana Wiecheckiego Wiecha, najbardziej warszawskiego z pisarzy polskich, mistrza polskiej mowy, bo przeciez ta cudowna gwara warszawska, która niestety juz zanika, a która twórczość Wiecha przypomina, to przeciez takze świadectwo niezwykłego wyczucia językowego autora, mistrza opisu przedmieść, naszych drobnych przywar, naszego cwaniactwa, drobnego kanciarstwa itp. Tym razem w tym tomie oddaje Wiech głos jednemu ze swoich bohaterów - Waleremu Watróbce. Pan Walery z zwykła dla siebie bezkompromisowościa, dezynwoltura, trzeźwym osadem świata z perspektywy warszawskiego cwaniaczka (ale tez swego rodzaju Szwejka) oglada i komentuje wydarzenia na świecie. I choć pojęcie o polityce ma pozornie małe, to jednak warto się wgłębić w te jego opinie: czy to aby nie głos rozsadku, trzeźwego spojrzenia? WIECH jednakowo zachwyca juz czwarte pokolenie Polaków. Przedtem dziadków i rodziców. Teraz znów dzieci i wnuków. Pokładamy się ze śmiechu, a zarazem ciarki nas przechodza. Przedwojenne opowiadania. Przedwojenna jakość