Tab Article

Męzczyźni, którzy nienawidza kobiet nie sa naszym celem, niech się nimi zajmuja inni... My weźmiemy się za tych, którzy kobietami gardza.
Wydane w 2012 roku w Norwegii Wiedźmy, to opowieść co najmniej zaskakujaca.
Cztery panie mniej więcej w tym samym wieku - trochę przed czterdziestka, trochę po - spotykaja się na wieczorowym kursie łaciny. Kazda z nich jest jakoś w zyciu urzadzona, nawet odnosza sukcesy, naleza do klasy średniej, pracuja, dobrze sobie radza zawodowo. Gorzej w zyciu osobistym - wszystkie maja przykre, a nawet bardzo przykre doświadczenia z męzczyznami. Tylko jedna z nich deklaruje, ze jest szczęśliwa. Pozostałe sa samotne, niezaleznie od tego czy pozostaja w zwiazkach czy nie.

Najbardziej irytujacy jest dla tych kobiet fakt, ze w zawłaszczonym przez męzczyzn świecie nieustannie ktoś próbuje pokazywać kobietom, gdzie jest ich miejsce, ze czuja się niedoceniane, traktowane protekcjonalnie, ze doznaja mobbingu.

Bratnie dusze o podobnych doświadczeniach i podobnym odbiorze świata. Wszystkie maja od dawna przekonanie, ze trzeba coś zrobić i robia. Kazda zgłasza swojego kandydata, który jej się najbardziej dał we znaki i sięgaja po broń znacznie skuteczniejsza - ich celem jest przede wszystkim ośmieszanie, a czasem, kiedy trzeba, takze postraszenie. Nadszedł czas zemsty...

Helene Uri jest inteligentna obserwatorka obu płci, stosunków panujacych w firmach, na uniwersytetach oraz po prostu współczesnych stosunków społecznych. Ma spory dystans do swoich bohaterek, ale nie brak jej przenikliwości ani poczucia humoru i ma tez prawdziwie skandynawski dar opowiadania.