Tab Article

Mieczysław Wojtczak jest autorem kilku obszernych ksiazek dokumentujacych dorobek kultury okresu Polski Ludowej - dzieła, ich twórców i działalność organizacji środowiskowych - oraz politykę kulturalna ówczesnej władzy. Ksiazki Wojtczaka odnosiły się dotychczas do obszarów, w których poruszał się autor, nalezacy przez wiele lat do grupy kierujacych ta polityka, zwłaszcza w dziedzinie filmu i kontaktów międzynarodowych, z niemałym dla twórców i ich dzieł pozytkiem. Ksiazka, która obecnie oddaje czytelnikom, dotyczy wydarzeń z dziedziny twórczości i zycia środowiska literackiego w zderzeniu z władza partyjno-państwowa i jej politycznymi zwrotami w pierwszym ćwierćwieczu Polski Ludowej (1944-1969). Imponujacy rozmiarami zbiór mało znanych materiałów z tamtego okresu opatrzony jest odautorskim komentarzem. Ksiazka stanowi niezbędne dla wiedzy o epoce sprostowanie jednostronnych opinii produkowanych przez dzisiejszych "lustratorów", wykorzystujacych głównie świadectwa opresyjnych manipulacji tajnych słuzb. Andrzej Kurz Mieczysława Wojtczaka znam od wielu lat i wiem z cała pewnościa, ze nie nalezał do zakonu benedyktynów. A jednak w swoich ksiazkach wykonał pracę iście benedyktyńska. Mógłby się ograniczyć do swojego zyciorysu dziennikarza, a takze wysokiego szczebla działacza kulturalnego i juz byłby to dokument wazny dla dziejów kultury polskiej w pierwszym ćwierćwieczu PRL. Swoje doświadczenie jednak wpisał w trudne do wyszperania dokumenty, publikacje, wspomnienia innych i własne archiwalia. Ksiazka Wojtczaka przedstawia relacje, w jakich pozostawała polityka i literatura w pierwszym okresie powojnia. To znaczy jak bardzo polityka była obecna w zyciu literackim w Polsce, a jednocześnie, co wydaje się dziś fantastyka, jak znaczaco literatura wpływała na politykę. Ta ksiazka nie jest sadem. Jest zeznaniem obiektywnego świadka przed sadem historii. Jest tez bezcennym źródłem dla badaczy najnowszej historii literatury polskiej. Marek Wawrzkiewicz