Tab Article

Tom Laureata Międzynarodowej Nagrody im. Zbigniewa Herberta 2014 "Charles Simic to jeden z najwyrazistszych poetów naszych czasów. Jego zwodniczo jasne i czytelne, skupione na obrazach i tajemnicze wiersze sa jakby domowej roboty, jakby niemal przaśne. Sa niesamowite. Simic to kuchenny metafizyk, skory do zgrywy egzystencjalista, ironista pustki, pisarz wystawiajacy czułki na paradoks, zdradzajacy słabość do filozofii, dokazujacy sceptyk-wizjoner. Jego poezja kipi od zdumiewajacych obrazów, dziwnych metafor, ponurych zartów, niepokornych obserwacji, od tego wszystkiego, co w środku nocy dostrzega ktoś cierpiacy na bezsenność; na przykład Głos o trzeciej nad ranem: "Kto wstawił puszkę ze śmiechem / w scenę mojego ukrzyzowania?"
Simic ma wyostrzony zmysł historii i sardoniczne poczucie humoru ("Hitler i Stalin to było moje biuro podrózy" - rzuca cierpko) oraz potęzna świadomość tragedii ludzkich. Zaprzata go cierpienie innych. Ten poeta nie zapomina, co wydarzyło się w Europie, o traumie jugosłowiańskiego dzieciństwa, ani o tym, co nadal dzieje się na całym świecie. Tak jak Zbigniew Herbert, jeden z jego najwazniejszych wzorców, niestrudzenie podejmuje obronę indywidualnej wrazliwości przed mentalnościa tłumu. Wypowiada się przeciwko ludzkiej podłości, a jego specjalnościa jest tragikomedia." Z "Posłowia" Edwarda Hirscha.