Tab Article

życie pod władza radziecka toczyło się podziemnym nurtem, w skromnych mieszkaniach, w ciasnych kuchniach - tam spotykali się dysydenci, nie ci z pierwszych stron gazet, ale zwykłe „mrówki”, działajace w samizdacie, rozpowszechniajace zakazana literaturę i zakazane idee. Bohaterowie Ulickiej przezywaja miłości i osobiste dramaty, zaczytuja się Doktorem żywago, odkrywaja Galicza, Okudzawę, Wysockiego, potem Brodskiego, a wszystko w cieniu bezdusznej państwowej machiny, w nieustannej obawie przed KGB. Jak to się stało, zdaje się pytać autorka, ze ludzie, którzy potrafili wówczas zachować niezalezność, zyli innym, „niesowieckim” zyciem, w nowej rzeczywistości wszystko to zmarnowali, ze nie wychowali następców?
Ksiazki Ludmiły Ulickiej bywaja nazywane „encyklopedia rodziny rosyjskiej”. Zielony namiot jest tej encyklopedii kolejnym rozdziałem. Opisuje zwyczajne zycie w cieniu Wielkiej Historii. Ale jak przedstawione!
Przenieśmy się zatem do ówczesnej Moskwy, z jej starymi ulicami, przypominajacymi dawniejsze czasy, Pietrowka, mostem Kuznieckim i... więzieniem na Łubiance.

Ludmiła Ulicka, ur. w 1943 roku w Baszkirii, ukończyła wydział biologii na Uniwersytecie Moskiewskim, pracowała w Instytucie Genetyki, skad zwolniono ja za zainteresowanie nielegalna literatura. Aktywnie walczy o prawa człowieka, udzielajac pomocy więźniom politycznym. Jej powieści tłumaczone były na 25 języków, znajdowały się na listach bestsellerów „Spiegla”, Le Monde” i „New York Timesa”. W 2009 r. była nominowana do międzynarodowej Nagrody Bookera, otrzymała wiele prestizowych nagród, m.in. największa nagrodę literacka w Rosji, „Wielkiej Księgi”, za powieść Daniel Stein, tłumacz. Po polsku ukazały się równiez: Sonieczka, Przypadek doktora Kukockiego, Medea i jej dzieci, Szczerze oddany Szurik.